znano w staroż. Grecji od VII w. p.n.e. i stosowano w zastępstwie kosztownej ¦ chryzelefantyny. Fragmenty posągu przedstawiające odsłonięte części ciała (głowa, ręce, nogi) były zwykle z marmuru, partie szat rzeźbiono w drewnie lub innych tanich materiałach, a następnie polichromowano. Fragmenty a. znaleziono w czasie wykopalisk w Figalei oraz w Pompei.