na tego i ...

Problematyka indywidualistyczna najwyższe natężenie osiągnęła u progu romantyzmu. Podstawowe i na różne sposoby kontynuowane, pogłębiane i interpretowane jej wątki wprowadziły do literatury romantycznej Cierpienia młodego Wertera (1794) i Fausta cz. I Goethego, Zbójców Schillera, Renćgo (1802) Chateaubrianda, potem Giaura (1813), Korsarza (1814), Larę (1814) oraz inne powieści poetyckie i dramaty Kain (1821) i Manfred (1817) Byrona, wreszcie Spowiedź dziecięcia wieku (1836) Musseta. Wymienione utwory interpretowały świat z pozycji indywidualistycznych, koncentrowały się prawie wyłącznie na życiu jednostki jako wartości samej w sobie. W literaturze polskiej wśród tego typu utworów zorientowanych indywidualistycznie można wymienić np. I i IV część Dziadów Mickiewicza, Marię Malczewskiego, Godzinę myśli czy Kordiana Słowackiego.