w. miejsce jezykowy ...

Powieść 2. połowy XIX w. stworzyła styl językowy zwany realistycznym, który polegał w dużej mierze na ukrywaniu sygnałów „literackości". Zasada prawdopodobieństwa i iluzji rzeczywistości, determinująca sposób językowego ukształtowania dialogów i mowy narratora, wyznaczała pośrednio miejsce dla jakości emotywnych teoretycznie niepożądanych, jak humor, parodia, karykatura, groteska. U schyłku wieku zwłaszcza groteska przejawia się częściej jako rezultat poszukiwania przez modernistycznych twórców nowych form artystycznego wyrazu. Młodopolski „gest śmiechu" jest już rezultatem nowego światopoglądu.