jak Liryka Mickiewicza spośród nich najklarowniejsza, ładem organizacji wewnętrznej dy nawiązująca do poezji klasycystycznej, odcinająca się także od tamtych większym stopniem em zobiektywizowania i bardziej realistycznym ujęciem psychiki mówiącego człowieka oraz jego na go, świat spojrzenia — z większym zaufaniem niż poezja obu pozostałych odnosi się do lirycznej ki wymowności prostoty i naturalności stylowej. Jest — jakby w swej posągowej powadze,