ączy światopoglądowych Towiańskiego i Mickiewicza.) Jako mesjanistyczna historiozofia nadaje re owemu „czynowi" sens historyczny i eschatologiczny oraz daje mu gwarancje sukcesu: czyni go nawet elementem koniecznego procesu dziejowego i środkiem realizacji Królestwa Bożego na ziemi. ycz- 3. Trzeci nurt mesjanizmu — mesjanizm poetycki, czy też mesjanizm natchnienia (J. Słowacki, mecz- Z. Krasiński) — jest do pewnego stopnia formacją pośrednią i syntetyczną. Kształtuje się zarówno )zeflie pod wpływem towianizmu, jak „mesjanizmu parakletycznego", niemieckiej filozofii i francuskiej e a ideologii społecznej. Poeci-mesjaniści bliżsi są od mesjanistów-filozofów mistycyzmowi i wierzą ozego — jak Słowacki — że prawdę można posiąść „przy zupełnym uśpieniu władz umysłu";